نوشته ای از خودم

با من بمان همــــــــــسفـــــــرم

ای تو مظهر زیبایی ها ، ای تو همسفر جاده های بی پایان زندگی با من بمان عزیزم

ای تو به بلندی کوه ها ، به درخشندگی ستاره ها ، به گرمی خورشید ، به وسعت دشت

عشق،با ماندنت با من ، مرا که حقیر و پر از نیازم ، منی که خاموش و بی نورم ، منی که

سرد و خالی ام کمی امیدوار به زندگی کن

ای تو ساحل عاشقی ، ای که اشکهای روی گونه هایت مانند شبنمی روی گل است ، ای که

صدای نفسهایت مانند صدای امواج دریای عاشقی است ، ای که حرفهایت به شیرینی قند و

نبات است با من بمان و منی که همان کویر تشنه و بی جانم ، منی که شاخه ای خشک و منی

که خسته و خورد از زندگی ام آرام کن

بمان ای همسفر جاده های خسته و خالی ام ، بمان و در این راه های پر فراز و نشیب زندگی

ام بهترین همسفر و همدم و فرشته نجات باش

بمان تا با هم از حادثه ها بگذریم ، از پلی که بر روی دره های بی محبتی و جدایی می باشد

عبور کنیم تا به مقصدمان که خانه دل سرخ است برسیم

ای تو که خون عاشقی را در رگهای سرد و خشک من جاری ساختی ، ای که نفسی دوباره به

زندگی من دادی ، ای که حال و هوایی دوباره به دنیای عاشقی من دادی ، با من بمان تا دیگر

بر نام عشق لعنت نگویم، بمان تا دیگر عشق را در ذهنم پوچ و بی هویت ندانم! عشق اگر

همان عشق قصه ها باشد واقعی است ، عشق اگر به شیرینی عشق لیلی و مجنون باشید

واقعی است ، پس بیا ، بیا با من بمان تا با هم قصه ای دیگر در صحنه روزگار بر جا بگذاریم

و ما همان لیلی و مجنون دوم قصه ها و افسانه شویم ، بیا ما حتی از لیلی و مجنون نیز حادثه

ساز تر و عاشقتر و دیوانه تر باشیم

ای که تو با اراده و اطمینان همسفرم شدی ، و با احساسی پاک و پر از عشق پا به این جاده

های پر فراز زندگی ام گذاشتی تا پایان راه با من باش ، و دستت را از من جدا نکن! مرا در

این جاده های تشنه و پر از درد رها نکن ، مرا تنها نگذار عزیزم ، قلب مرا آرام کن عزیزم

به من امید بده که به آن مقصدی که میخواهیم خواهیم رسید عزیزم! ای مظهر زیبایی ها ، ای

گل شقایقی که در تپه دلم روییده ای تا ابد با من بمان عزیزم

وب لاگ غوغـــــــــــــــــــــای عشق در دفــــــــــــــــــــــــــــــــــــــتر عشق