نوشته ای از خودم
با من بمان همــــــــــسفـــــــرم
ای تو مظهر زیبایی ها ، ای تو همسفر جاده های بی پایان زندگی با من بمان عزیزم
ای تو به بلندی کوه ها ، به درخشندگی ستاره ها ، به گرمی خورشید ، به وسعت دشت
عشق،با ماندنت با من ، مرا که حقیر و پر از نیازم ، منی که خاموش و بی نورم ، منی که
سرد و خالی ام کمی امیدوار به زندگی کن
ای تو ساحل عاشقی ، ای که اشکهای روی گونه هایت مانند شبنمی روی گل است ، ای که
صدای نفسهایت مانند صدای امواج دریای عاشقی است ، ای که حرفهایت به شیرینی قند و
نبات است با من بمان و منی که همان کویر تشنه و بی جانم ، منی که شاخه ای خشک و منی
که خسته و خورد از زندگی ام آرام کن
بمان ای همسفر جاده های خسته و خالی ام ، بمان و در این راه های پر فراز و نشیب زندگی
ام بهترین همسفر و همدم و فرشته نجات باش
بمان تا با هم از حادثه ها بگذریم ، از پلی که بر روی دره های بی محبتی و جدایی می باشد
عبور کنیم تا به مقصدمان که خانه دل سرخ است برسیم
ای تو که خون عاشقی را در رگهای سرد و خشک من جاری ساختی ، ای که نفسی دوباره به
زندگی من دادی ، ای که حال و هوایی دوباره به دنیای عاشقی من دادی ، با من بمان تا دیگر
بر نام عشق لعنت نگویم، بمان تا دیگر عشق را در ذهنم پوچ و بی هویت ندانم! عشق اگر
همان عشق قصه ها باشد واقعی است ، عشق اگر به شیرینی عشق لیلی و مجنون باشید
واقعی است ، پس بیا ، بیا با من بمان تا با هم قصه ای دیگر در صحنه روزگار بر جا بگذاریم
و ما همان لیلی و مجنون دوم قصه ها و افسانه شویم ، بیا ما حتی از لیلی و مجنون نیز حادثه
ساز تر و عاشقتر و دیوانه تر باشیم
ای که تو با اراده و اطمینان همسفرم شدی ، و با احساسی پاک و پر از عشق پا به این جاده
های پر فراز زندگی ام گذاشتی تا پایان راه با من باش ، و دستت را از من جدا نکن! مرا در
این جاده های تشنه و پر از درد رها نکن ، مرا تنها نگذار عزیزم ، قلب مرا آرام کن عزیزم
به من امید بده که به آن مقصدی که میخواهیم خواهیم رسید عزیزم! ای مظهر زیبایی ها ، ای
گل شقایقی که در تپه دلم روییده ای تا ابد با من بمان عزیزم
وب لاگ غوغـــــــــــــــــــــای عشق در دفــــــــــــــــــــــــــــــــــــــتر عشق
